Selçuk Tıp Dergisi Arşiv

Bu makalede kliniğimizde kolesistektomi veya kolesistektomi ile birlikte koledok eksplorasyonu yapılan 750 vakanın sonuçları sunulmuştur. Vakalarımızın 549 unda (% 73,2) kronik kolesistit, 150 sinde ( O 20) akut kolesistit, 34 tinde (% 4,5) safra kesesi yaralanması 9 unda (%1,2) safra kesesi kanseri nedeniyle ve 8 inde (% 1,1) ise diğer nedenlerle kolesistektomi yapılmıştır. 150 vakada (% 20) çeşitli nedenlerle koledok eksplorasyonu uygulanmıştır. Yaşayan 720 hastanın 80 inde (% 11.1) tıbbi veya cerrahi tedavi ile iyileşen çeşitli postoperatif komplikasyonlar tespit edilmiştir, Postoperatif devrede 750 hastanın 30 u kaybedilmiş olup mortalite oranı % 4 dür. Taşlı ve taşsız kronik kolesistit nedeniyle kolesistektomi yapılan 556 hastanın 7 si (% 1,2) kaybedilmiştir.

1976-1982 yılları arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Kalp-Göğüs-Damar Cerrahisi Kliniğine 70 tromboflebitisli hasta müracaat etmiştir. Drekt ve indrekt olarak hayatı tehdit etmesi sebebiyle tromboflebitisin etiyoloilk sebeplerini, tedavi yöntemlerini ve komplikasyonlarını anlatmayı uygun bulduk.

Ağustos 1969 - Ağustos 1981 yılları arasında D.Ü.T.F. Genel Cerrahi Biriminde 98 i kadın, 7 si erkek olmak üzere ameliyat edilen 105 meme kanserli hastanın dosyası incelenmiştir. Bu hastaların 12 sinde basit mastektomi, 93 ünde radikal mastektomi yapılmıştır. 105 meme kanserli hastanın 1 i ameliyat esnasında ve 2 si postoperatif devrede kaybedilmiş olup mortalite oranı % 2,8 bulunmuştur.

460 kist hidatikli vaka serisi incelendi. Vakaların % 90 anda preoperatif teşhis radyolojik olarak kondu. Vakaların 395 ine kistotomi kapitonaj, 27 sine Wedge rezeksiyonu, 15 ine lobektomi, 23 üne segment rezeksiyonu uygulanmıştır. Dikkatli kanama kontrolünü takiben toraksa 2 adet dren konup kapatılmıştır. Vakaların 2 sinde nüks görülmüş (%0.43), 3 vaka ise exitus olmuştur (<;.0 0.65). 3 yıl süreyle yapılan kontrollerde, diğer vakalarda nükse rastlanmamıştır.

Bu araştırma 1 Ağustos 1969 ile 1 Ocak 1981 tarihleri arasında D.Ü.T.F. Genel Cerrahi Kliniğinde çeşitli nedenlerle kolostomi uygulanan 247 yaka üzerinde yapılmıştır. Hastalarımızın 200'ü (% 81) erkek. 47'si (% 19) kadındır. Yaş ortalaması 39'dur. 247 kolostomi olgusunun 196'sında (% 79,3) acil, 51'inde (% 20,7) ise elektif olarak kolostomi uygulanmıştır. 109 olguda (% 44,2) barsak tıkanması. 64 hastada (% 25,9) kolorektal yaralanma. 30 vakada (% 12,2) ise kolorektal kanser en sık rastlanan kolostomi nedenleridir. 248 kolostominin 193'ü (% 77.8) geçici, 55'i (% 22,2) devamlı kolostomidir. Tüm kolostomilerin 85'i (% 34.3) Hartmann, 52'si (c7c 21) sigmoid, 41'i (% 16,5) sağ transvers. 25'i (%10,1) sol transvers, 17'si (% 6,8) sigmoid uç, 16'sı (% 6.5) çekostomi, 12'si (% 4,8) ise çifte namlusu tipinde kolostomi idi. 248 hastanın 76'sında (% 30,8) 114 postoperatif komplikasyon saptandı. Bunların 24'ü (% 21,1) kolostomi ile ilgili ciddi komplikasyonlardı. 247 kolostomilinin 86'si (%34.8) çeşitli nedenlerle kaybedildi.

1976-1982 yılları arasında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Kalp-Göğüs-Damar Cerrahisi Kliniğinde 30 periferik anevrizmalı vaka tedavi edildi. Vakaların 4'ü kesici-delici alet yaralanması, 26'sı ateşli silah yaralanmasıdır. Vakaların 10'una yen replasmanı, 17'sine uç-uca anastomoz, 3 üne de ligasyon uygulanmıştır. Vak'aların 29'u Şifa ile taburcu edilmiştir. 1 vakaya amputasyon uygulanmış, 1 vaka ise exitus olmuştur.

Ağustos 1969 ile Ocak 1982 yılları arasında D.Ü.T.F. Genel Cerrahi Kliniğinde yatan kolon ve rektum kanserli 186 hastanın dosya notları incelenmiştir. Bunların 156'sında cerrahi girişimde bulunulmuş, 30 unda ise cerrahi tedavi uygulanmamıştır. Vakalarımızda lezyonun % 55,9 u rektum veya rektosigmoidte, %26,8'i sağ kolonda ve %17,3'ü ise sol kolonda yerleştiği tespit edilmiştir. Karsinomanın 156 hastanın 98'inde nonkürabl, 58'inde kürabl olduğu anlaşılmıştır. 58 hastada radikal, 98 vakada ise palyatif ameliyat tatbik edilmiştir. 156 hastada genel mortalite oranı % 26,2'dir. 89 kalın barsak kanserli hasta kliniğimize acil olmayarak başvurmuş, bunların 60'ında kanser nonkürabl olup postoperatif mortalite % 23,3 ve 29 unda kanser kürabl olup % 10,3 idi.

Bu makalede kliniğimizde ameliyat edilen 141 karaciğer hidatik kisti vakasının sonuçları sunulmustur. 141 hastada tespit edilen 192 karaciğer hidatik kistine 180 kez cerrahi tedavi yöntemi uygulanmıştır. Marsupializasyon 83, parsiyel kistektomi ve kalan kısmın direnajsız kapatılması 70, perikistektomi 11, parsiyel kistektomi ve tünelizasyon 10, sol lateral seg-mentektomi 5, kistin ve karın boşluğunun drenajı 1 defa kullanılmıştır. 141 karaciğer hidatik kisti vakasının 9 u kaybedilmiş olup, postoperatif mortalite % 6,4 dür.

Bu çalışmada, kronik böbrek yetmezliği olan hastaların kan serumlarındaki trigliserid seviyesi araştırılmıştır. Bu hastalarda görülen hipertrigliseridemi, Lipoprotein lipaz aktivitesinde yetmezlik ve karbonhidrat metobolizmasında bozukluk ile ilişkilidir.

Çubuk Eğitim ve Araştırma Sağlık Grubu Bölgesinde 1 Ocak - 31 Aralık 1981 tarihleri arasında doğum yapan kadınların sağlık hizmetlerinden yararlanmasında, yerleşim yerinde tesis veya personel bulunmasının doğum hizmetine etkisi incelendi. Hastane veya ebeye olan uzaklığın hizmetin nitelik ve niceliğini önemli ölçüde etkilediği bulundu.

Geri dönüşlü ve etkinliği yüksek bir yöntem ulan rahim içi araçları (RİA) da mortalite ve morbidite, istenmiyen gebeliklerin tıbbi ve sosyal riskleri ile kıyaslandığında önemli ölçüde azdır. Etkinliği yüksek yöntemlerden doğum kontrol hapları ile kıyaslandığında mortalite RİA'larda daha azdır. Buna karşın kanama, pelvisin iltihabi hastalıkları ve uterus perforasyonu nedeni ile morbiditeleri daha fazladır. RİA'ların uterusa uygun biçimde yerleştirilmemeleri gebelik, aracın atılımı, kanama, ağa, perforasyon ve infeksiyon gibi tüm büyük komplikasyonların temel nedenidir. Uterus perforasyonu RİA uygulammında ciddi bir komplikasyondur. Perforasyon tehlikesi uygulanan rahim içi aracın şekline, büyüklüğüne ve yapısına, uygulanma yöntemine, uterusun durum ve biçimine, uygulayıcının deneyim ve bilgisine bağlıdır. Tüm bu etmenlerden uygulayıcısının deneyim ve ustalığı en önemli olandır. RİA'ı uygulayan hekim ve hekim dışı sağlık personelinin (ebe, hemşire) pelvisin anatomisi, fizyolojisi, hastalıkları ve rahim içi araç konusunda özel eğitim alması gereklidir. Bu yazıda hekimlerin uyguladığı 3, ebelerin uyguladığı 3 rahim içi araca bağlı, 5 fundal, 1 servikal perforasyon olgusu sunulmuş, perforasyonu oluşturan nedenler tartışılmıştır.

Santral diabet insipit (ADH eksikliği) tanısı alan 12 vakada chlorpropamide (diabinese), clofibrate (atromid-S) ve carbamazepine (tegretol)'ün antidiüretik etkileri mukayese edildi. Bu amaçla tedaviden önce ve her bir ilaçla 10 günlük tedaviden sonra plazma ve idrar osmolaliteleri ile 24 saatlik idrar volümleri tayin edildi.

Dermabrazyona kimyasal yakma işleminin katılarak deri lezyonlarının tedavi edilmesi işlemine salabrazyon denilmektedir. Bu cerrahi işlem sırasında yüzeyel deri ve kötü oluşumlar atıldıktan sonra ter bezleri, yağ ve kıl folliküllerinden gelişen epitelizasyon açık sahayı örtmektedir. Bu yeni oluşacak epitelin korunması, enfeksiyona mani olunması için antibiyotik emdirilmiş gazlar örtülmektedir. Bu örtü yerine tarafımızdan daha önce greft alınmış sahaların örtülmesinde çok iyi sonuç aldığımız fizyolojik ve biyolojik özellikleri içeren amniyon zannı taze ve kurutulmuş şekli ile uyguladık. Aldığımız çok iyi sonuçlar nedeni ile bu yöntemin kullanılmasını önerdik.

Kont Chigot Dupuytren tarafından (1831) tanımlandığından beri üzerinde çalışılan bu hastalığın halen etiyolojisi ve patogenezi tam açıklık kazanmamıştır. Son beş yıl içerisinde cerrahi girişim yaptığımız 21 olgumuzu kanakların ışığı altında tartıştık. Olgulardan 6'sı bilateral olmak üzere toplam 27 ele yaptığımız Z plasti veya Skoog kuadrangular deri kseileri ile regional veya total palmar fasiyektomi operasyonları, Michon-Tubiana değerlendirme tablosuna göre aldığımız sonuçlar sunuldu. Türk tıp kaynaklarında bu hastalığın yeri araştırıldığında yok denecek kadar az olduğunu saptayarak dikkati çekmek üzere konu rapor edilmiştir.

Hipofosfateminin karbonhidrat metabolizmasına etkisini araştırmak amacıyla, yaşları 6 ay ile 13 arasında değişen, 18 hipofosfatemik raşitizmli hastaya OGTT ve İVGTT uygulandı. Hipofosfatemik raşitizimli vakaların % 16.6'sında OGTT eğrisi anormaldi, normofosfatemik raşitizimli hastaların tümü normal OGTT'ne sahipti. Çalışmada, dolaylı insulinin etkisini göstermesi bakımından, İVGTT uygulanarak glokozun kaybolma hızını gösteren Kt değeri hesaplandı. Hipofosfatemik bir vakada Kt değeri % 1'in altında idi, yani karbonhidrat entoleransını gösteriyordu. Sonuç olarak; hipofofatemik raşitizimli hastalarda karbonhidrat metabolizmasının hafif olarak bozulduğu gösterildi.

Açık kalp ameliyatı yöntemi ile total düzeltme uygulanan 13 siyanotik konjenital kalp hastası ve bu gruba kontrol olarak seçilen 5 asiyanotik konjenital kalp hastası üzerinde çalışıldı. Her iki grupta preoperatif ve postoperatif devrelerde oral glikoz tolerans testi, intravenöz glikoz tolerans testi ve glukagon tolerans testleri yapıldı. Siyanotik grupta preoperatif açlık kan şekeri değerleri ile postoperatif açlık kan şekeri değerleri arasında, oral glikoz tolerans testi, intravenöz glikoz tolerans testi, glukagon tolerans testleri sonuçlarına göre istatiksel olarak önemli fark bulundu. Asiyonetik konjenital kalp hastalarında böyle bir fark izlenmedi. Bu hastalarda gözlenen hipogliseminin, anormal bir glikoregülatör hormon sekresyonuna bağlı olabileceği gibi, daha büyük bir ihtimalle glikojenolitik veya glikoneojenetik enzimatik yollardaki bir bozukluktan meydana gelebileceği sonucuna varıldı.

Paratiroidektomiden sonra meydana gelen hipokalsemiye bağlı tetani krizlerini önlemek için, bir çok çalışmalar yapılmıştır. Bunlar en basitinden en komplikesine kadar, intravenöz kalsiterapi, parathormon ekstreleri kullanımı, paratiroid greftleri uygulaması şeklinde sıralanabilir. En gelişmiş yöntem olarak kabul edilen greft implantasyonlarının, ömürsüz oluşu, alerjik reaksiyonlara neden olması, araştırıcıların immun antijenleri drene etmek amacı ile portakaval anastomoz metoduna yönelmesine neden olmuştur. Bu arada porta-kaval anastomozun, paratiroidektomili hayvanlarda, kan kalsiyumu düzeyine olumlu etki yaptığı ve ancak aynı zamanda kalsiyumdan zengin diyetle hipokalseminin giderildiği görülmüştür.

Bu deneysel çalışmada, ergin sıçan mezenter lenf düğümü makrofajları bir model olarak seçildi. Makrofajların iç yapı nitelikleri, değişik deney koşullarında transmisyon elektron mikroskop düzeylerinde incelendi. 30 adet, 200-250 gr ağırlığında İsviçre tipi beyaz erkek sıçanlar kullanıldı. Kontrol ve 9 deney grubu için 3 er sıçan seçildi (Tablo 1). Deneylerde antijen olarak at serumu, yabancı materyal olarak ÇİN mürekkebi kullanıldı. Her ikisinde karın içine (İntraperitonal) belirli birim ve sürelerde verildi (Tablo 1). Bulgular elektron mikroskobu düzeylerinde değerlendirildi. Kısaca, antijenik uyaran lenf düğümü genel yapısında, primitif ve blast hücrelerde, özellikle plasma hücrelerinde değişikliklere neden oldu. Çin mürekkebi, taşıdığı C (Karbon) partikülleri nedeni ile makrofajlar içinde lizozomlarda gözlendi. İç yapıda değişikliklere neden oldu. Çin mürekkebi, Antijen verilmiş gruplarda, her iki etken birlikte izlendi.

B12 Vitamini noksanlığı; Başlıca besinde eksikliği, yetersiz folat alımı, vejetaryen ve diğer beslenme taşkınlıkları, yeşil yapraklı sebzelerin uzun süre kaynatılması ile mide ve ince bağırsağa bağlı absorbsiyon bozukluğu, intrinsek faktör noksanlığı, absorbsiyon yüzeyinin küçülmesi, malabsorbsiyon gibi metabolik bozukluklardan meydana gelir. Bütün bu hallerde megaloblastik anemi denilen anemi ortaya çıkar ki, bu aneminin tanıtanlarını açıkladık.

İskelet kastaları, fonksiyonunun önemine göre değişen sayıda, motor sinir lifi tarafından uyarılır. Sinir-kas kavşağında iletim, bir kimyasal aracı ile sağlanır. Bu madde Asetilkolindir. Sinir kas kavşağındaki kolinesteraz ile birleşerek onun etkisini ortadan kaldırdıkları için sinir kas kavşağındaki iletime etkili olan maddelere antikolinesterazlar adı verilir.