Selçuk Tıp Dergisi Arşiv

Sunulan bu in vitro çalışma, kastrasyon işlemi uygulanan tavşanlaı-dan 30 gün sonra alınan vaz de-ferens ve torakal aorta preparatlarında ger-çekleştirilmiştir. Kastrasyonun, vaz deferensde elekt-riksel stimülasyon ve noradrenalin uygulantastyla elde edilen cevaplar ile torakal aortada KC1 ka-sılmasının nifedipinle inhibe edilebilirliğ ini ne şe-kilde değiştirdiği araşurılmıştır_ Kontrol ve deneme grubundan alınan pre-parailar. temperatürü 37°C'de sabit tutulan. % 95 02 % 5 CO2 karışımı ile gazlandırılan ve Krehs-Henseleit solüsyonu içeren 25 milik organ han-yosuna alınmıştır. Vaz deferensleı-e submaksimal vol-taj, 0.1 Hz, 1 ms süre ve submaksimal voltaj, 10 Hz ve 0.5 ms olmak üzere iki farklı stimülasyon uy-gulanmıştır. Torakal aortada ise 40 mM KCI'le elde edilen kasılma cevabı üzerine kümülatif tarzda uy-gulanan nifedipinin gevşetici etkisi incelenmiştir. Kontrol grubundan farklı olarak kastre tavşan yaz deferensinde düşük jrekanslı elektriksel alan ile Ni• kasilına cevapları alınamazken, yüksek frekansta elde edilen hifazik cevabın non adrenenjik non ko-linerjik (NANK) komponenti silinmiştir. Stimülasyon uygulanmayan bölümde ise, ekzojen olarak verilen noradrenaline bağlı kasılma cevabının topik 'azının kastrasyon sonrasında kaybolduğu ve spontan kasılmaların oluştuğu görülmüştür. Kontrol ve de-neme grubuna ait tavşanların torakal aortlarında 40 mM KCrle oluşturulan kasılmalar üzerine kü-mülatif tarzda ilave edilen nifedipin, konsanu-asyona bağımlı bir şekilde gevşeme oluşturmuş ve her iki grupta nifedıpinle elde edilen maksimum gevşeme cevapları ile bunlara ait IC50 değerleri arasındaki fark anlamsız bulunmuştur (p> 0.05). Sonuç olarak, tavşan vaz deferensinde adrenerjik ve NANK sinir aracılı cevapların regülasyonunda testosteronun rol oynadığı buna karşın, bu hor-monun torakal aortada nifedipine duyarlı kalsiyum kanallarmin kinetiğini değiştirmediği söylenebilir.

Çalışmamızda. 34-77 yaşları arasında tip II diabetes mellitus7u 27 (15 kadın, 12 erkek) hasta ile 30 - 74 yaşları arasında 22 (12 kadın, 10 erkek) sağlıklı kişide serum bakır, seruloplazmin, ürik asit, demir, transferrin, ansature demir bağlama kapasitesi (U1BC), total demir bağlama kapasitesi (TIBC) ve transferrin % satürasyon düzeyleri tayin edildi. Hasta grubunda serum seruloplazmin düzeyi kontrol grubuna göre önemli derecede yüksek bu-lunurken diğer parametreler arasında herhangi bir fark görülmedi. Seruloplazmindeki bu artışın nedeni izah edilemedi. Bulgularımız literatür bulgular, ışığında tartışıldı.

Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın has-talıktan ve Doğum kliniğinde, Haziran 93-Temmuz 94 tarihleri arasında 20. gebelik haftası ve sonrası, doğum ağırlığı 500 gram ve üzeri ağırlıkta olan canlı ve ölü doğan tüm bebekler konjenital anomali açısından prospektif olarak incelendi. Konjenital malformasyonlu vakalar cinsiyet, annenin eğitim se-viyesi, yerleşim yeri, doğum ağırlığı, gebelik haftası, anne yaşı, akrabalık, gehelikle ilgili risk faktörleri yönünden değerlendirildi. Bu süre içerisinde doğan 1552 bebeğin 69'unda (%4.45) kojenital anomali saptandı. Majör anomali oranı %2.13, minör ano-mali oranı ise %2.32 olarak bulundu. Tek anomali oranı % 3.03 iken nıultipl anomali oranı % 1.42 idi. En sık kas-iskelet sistemi ve santral sinir sistemi anomalisine rastlandı. Ölü doğanlar ve hayatın ilk 24 saatinde ölen be-beklerde, ilçe merkezinde oturanlarda, eğitim se-viyesi düşük olanlarda, akraba evliliklerinde. doğum sayısı beş ve üzerinde olanlarda prematüre ve düşük doğum ağırlıklı bebeklerde, daha önce ölü doğum öyküsü olan, akrabalarında nıallorme bebek olan ve gebelik toksikozu öyküsü olan annelerin be-beklerinde konjenital malformasyon sıklığı anlanılı olarak yüksekti. Gebelikte ilaç alımı, ateşli hastalık geçirme, ka-nama öyküsünün varlığı, istenmeyen gebelik ve anne yaşının yüksekliği ile malformasyon sıklığı arasında ilişki bulunamadı.

Sunulan bu in vitro çalışmada. endotelli ve endotelsiz tavşan torasik aortasında noradrenalin (NA) ile oluşan cevapların asetilkolin (ACh) ve adenozin 5- trıfosfat (ATP) ile inhibisyonuna ve NA'e bağlı kasılma üzerine nitrik oksit (NO) sentez inhibitörü NG - nitro L-arjinin metil ester (L-NAME)'in etkisi araştırılmıştır. 10-5 M NA, endotelli ve endotelsiz dokuda kasılma cevapları oluşturmuş, endotelli dokuda 10-6 M indometasin ında bu cevaplar, kümülatif konsantrasyonda (10-9 - 10-4 M) uygulanan ACh ile % 77.42 ± 6.29. aynı konsantrasyonda ATP tarafindan da % 65.76 ± 8.06 oranında inhibe edilmiştir. Ortamda L-NAME varlığında ise, söz konusu alanlara bağlı inhibisyon sırasıyla % 28.37 ± 2.50 ve % 21.56 ± 2.55 oranında bulunmuştur. Endotelsiz dokuda ACh'e bağlı inhibisyon meydana gelmezken, ATP NA cevaplarını % 23.17± 2.61 oranında inhibe etmiş ve ortama L-NAME ilavesi bu cevabı değiştirmetniştir. Bir başka bölümde kümülatif konsantrasyonda (10-9 - 10-4 M) uygulanan NA'e bağlı kasılma cevapları endotelli dokuda 10-6 L-NAME varliğında % 131.56 ± 8.43 oranında bulunurken, endotelsiz dokuda L-NAME'e bağlı bir etki görülmemiştir. Çalışmada ayrıca L-NAME'in bazal gerilim üzerine etkisiz olduğu da saptanmıştır. Elde edilen sonuçlar; kullanılan dokuda NA ile oluşan kasılmaların ACh ile inhibisyonunda endotel tabakasının sağlam olmasının gerektiğini, buna karşın ATP gevşemelerinin endotelden bağımsız olarak da gerçekleşebileceğini, ayrıca L-NAME'in endotelli dokuda her iki ajana bağlı NO aracılı gevşemeleri inhibe ettiğini ve NA'e bağlı kasılmaları da artırdığını göstermektedir.

Bu çalışma 1995 yılı Ocak - Haziran aylarında S.Ü.T.F. öğrencileri aı-asında yapılan kesitsel ni-telikte bir epidemiyolojik aı-aştırmadır. Çalışmanın amacı S.O.T.F öğrencileri arasında demir eksikliği anemisi prevalansınt ve bunu etkileyen faktörleri tes-bit etmekti. Randomize olarak seçilen 62 kız ve 58 erkek öğrenci çalışmaya dahil edildi. Ögrencilerde eritrosit indekslerini de içeren tam kan sayunı, serum demiri, demir hağlama kapasitesi, ferritin, vitamin B 12 ve folik asit düzeyleri ölçümüile gaitada gizli kan ve parazit tetkikleri yapıldı. Araştırma sonucunda aneıni prevelansı kızlarda % 32. 25, erkeklerde % 5. 17 ola-rak bulundu. Kızlarda hemoglobin ortalaması 12. 8± 1.3 gidi, erkeklerde hemoglobin ortalaması 14.8±1_25 gidi olup, anemiye kızlarda erkeklere göre daha sık ra.stlandı. Bu da istaristiki olarak anlamlı idi. Araştırmamıza alınan yaş grubu ve grubun sos-yodernografik özellikleri dikkate alındığında demir eksikliği anemisinin ne denli önemli bir sağlık so-runu olduğu anlaşılmaktadır.

İnsan fötusunda timusun ışık mikroskopik se-viyede çeşitli boyalar yapılarak histoiojik yapısının incelenmesi. Histolojik olarak timus lenforetiküler bir yapıya sahiptir. Yeni doğanda nispeten büyük olan timus in-sanlarda iki, üç yaşına kadar büyümeye devam eder. Timus puherteye kadar bu büyüklüğünü korur. T len-fositlerin olgunlaşma yeridir. Bu araştırma timusun histolojik yapısının in-celenmesi amacıyla yapıldı. Bu çalışmada toplam 15 adet, 4.. 5., 6., aylık insan l'ötüslarmın timusu alındı. Histolojik preparatlarda kemik iliği ana hüc-releri, plaznıa hücreleri, mast hücreleri ve eo-sinofilik lökositlerin varlığı gözlendi. Sonuç olarak sekresyon yapan hücrelerin yapısı görevlerinin tam olarak anlaşılabilmesi için ise im-nıtınohistokimyasal çalışmaların tekrar yapılması gerekmektedir.

Bu in vitro çalışmada, dana koroner arterinde asetilkolin ve karhakol ile oluşan kasılma cevapları= Ca++ ile ilişkisi ve asetilkolinle alınan kasılma cevapları üzerine L-NAlklEnin etkileri araştırılmıştır. Asetilkolin ve kar-hakol bu dokuda doza bağımlı ve tekrarlanahilir nitelikte kasılma cevapları oluşturmuş ve bu cevaplar atropin ile non-kompetitif tarzda antagonize edilmiştir. Kalsiyumsuz ortamda, 10-6 M asetilkolin ve karbakol ile alınan kasılma cevapları kontrol cevapların sırasıyla, % 23,76 ± 3.17 ve 16.27 ± 3.93'ii oranında olmuş ve ortama artan konsantı-asyonlarda kalsiyum ilavesiyle bu iki agonistle alınan cevaplar artmışttr. Kalsiyum ilavesiyle elde edilen bu cevap artışları verapamil (10-8 - 10-6 M) ile doza bağımlı olarak inhibe Serotonin ile prekontrakte edilen dokulara kümülatif tarzda uygulanan asetilkolin serotonin cevaplarını % 18.5 ± 1.72 oranında artırıntş, buna karşın asetilkolin ilavesinden önce ortama L-NAME (3x10-4 M) konulması ile bu artış % 47.7 ± 10.52 oranında gerçekleşmiştir. KCI ile kasılabilirliği tesbit edilen dokuda, kümülatif tarzda uygulanan asetilkolinle KCI cevaplarının % 39.95 ± 10.61'i oranında bir kasılma cevabı elde edilmiş, buna karşın asetilkolin ilavesinden önce ortama L-NAME konulması ile bu oran % 32.26 ± 10.7 şeklinde olmuştur. Kasılma cevabındaki bu azalma anlamsızdır (P>0.05). Bu sonuçlar, asetilkolin ve karbakol kasılmalaı-mın doza bağımlı ve tekrarlanabilir nitelikte olduğunu, atropin ile non-kornpetitif tarzda antagonize agonistlere bağlı cevaplar da ekstra - ve intraselület-kalsiyumun rol oynadığını ve ayrıca bazal tanımı sahip dokuda asetilkolinle elde edilen kasıhna cevaplar-tnın L-NAME'den etkilenmediğini göstermektedir.

Bu çalışma, ülkemiz ve tüm dünya için önemli bir sağlık sorunu olan Kronik Karaciğer Parakinı Has-talığının (KKPI1) bölgemizdeki etiyolojik, klinik ve laboratuvar özelliklerini belirlemek için plan-lanmıştır. Bu maksatla, kliniğimizde 1989-1994 yıl-ları arasında yatarak tetkik ve tedavi edilen ve KKPH bulunan 200 vakanın dosyalarınııı ret-rospektif olarak incelenmesi ve değerlendirilmesi yapılmıştır. Vakaların I 30'u (%65) erkek, 70'i (%35) kadın olup erkek/ kadın oranı 1,8 bulundu (P<0,001). Vakalann yaş ortalaması erkeklerde 50, kadınlarda 55 idi. Kadın-erkek arasındaki bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.005). Vakalar etiyolojik olarak de ğerlendirildiğinde ilk üç sırada 1. Hepatit B (HBV), 2. Hepatit C (HCV), 3. Alkol olduğu görüldü. Hastalardaki ilk sıralardaki semptomlar ise sırasıyle I. Halsizlik, 2. Karın şiş-kinliği, 3. iştahsızlık ve kilo kaybı olarak yer al-mıştır. Fizik muayenede en sık hepawmegali, asit ve splenomegali olduğu görüldü. Kornplikasyon olarak en sık özefagus varis kanaması tespit edilmiştir.

Bu yazıda Leriche Sendromu ile birlikte sol subk-lavian arter darlığı olan hasta tartışıldı. Bu tip lez-yonların çok seyrek olarak görülmesi nedeniyle olgu takdimine gerek duyuldu. Claudication intermittent ve impotans şikayetleri ön planda olmasına karşın, sol subklavian arter stenozuna ait bulgular çok be-lirgin değildi. Bu nedenle hastaya Leriche Sendromu bulgularına yönelik ameliyat yapıldı. Sol subklavian arter stenozu takibe alındı. ileriki dönemlerde an-gioplasti veya ameliyat yapılması planlandı.

Penetre kalp yaralanrnalı 7 hasta takdim edi-leı-ek acil ceı-rahinin ve peı-ikardiosentezin önemi vurgulandı. Eğer perik-aı-diosentez yetersiz kalırsa to-rakotomi tamponadı önlemek ve kanamayı kontrol etmek için ilk yapılması gerekendir.

1994-1996 yıllarında, rutin alt ekstremite an-jiografik incelemeleri sırasında saptadığımız 4 stan-ding wave fenomeni olgusu sunuldu.

1990 ile 1996 yılan arasında K.T.Ü. Tip Fakültesi Kalp-Damar Cerrahisi bölümünde künt veya penetre travmaya bağlı 20 popliteal arter ya-ralanmasının klinik oluşum ve tedavileri gözden ge-çirildi. 16 olguda arteriyel yaralaııma olduğu klinik muayene ve Doppler değerlendirilmesi ile teşhis edildi (%80). Arterio-venöz fistülü ve false anev-rizması bulunan 4 olguda (%20) pedal nabazanlar başlangıçta elle alınıyordu. Penetre ve künt trav-maya bağlı popliteal arter yaralanması olan 8 ol-guva otojen safen yen grefti, 2 olguya PTFE suni greft kullanıldı. 8 olguya uç-uca anastomoz, 1 ol-guya lateral tamir, 1 olguya trombektomi yapıldı. Venöz yaralanma ile birlikte olan rutin tamirlerde erken dönemde fasiotomi yapıldı. Multipl kınkla bir-likte olan yaralanmalarda internal tesbit, eksternal tesbit veya iskelet traksiyonu uygulandı. Diz böl-gesine olan küm` arteryel travnıayı izleyen bölgede görülen önemli fonksiyonel ortopedik bozukluklar tartışıldı.

Bu makalede Selçuk Üniversitesi Tip Fakültesi Kalb Damar Cerrahisi Kliniğinde Ocak 1989 - Ara-lık 1995 yılları arasında tedavi edilen 22 periferik pseudoanevrizma yakası takdim edildi. Vakaların 11"i ateşli silah, 8ii kesici - delici aletle, rsi A.V. fis-tül operasyon sonrası ve 1 vakada invazif vasküler girişim sonrası oluşan pseudoanevrizmaydı. 9 ya-kaya uç uça anestomoz, 6 yakaya saphen ven replasması, 4 yakaya sentetik greft (PTFE) 3 yakaya li-gasyon uygulandı. 20 yaka Şifa ile sonuçlandı. 2 vakada postoperatif komlika.syon gelişti. Birine saphen yen replasmanı diğerine iskenıi nedeniyle dirsek altı amputasyonu yapıldı.

K.T. Ü. Tıp Fakültesi, Farahi Hastanesi Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Kliniği'nde Haziran 1995 ile Nisan 1996 tarihleri arasında 31 hastaya açık kalp cerrahisi uygulanmıştır. 28 hasta (%90.32) akkiz, 3 hasta (%9.67) konjenital nedenlerle ameliyata alın-Kardiopulmoner hypass boyunca orta de-recede hipoter-mi ve soğuk potasyum kardioplejisi kullanıldı. Hastalardan koroner arter hastalığı mev-cut olan 7'sine CABG kapak hastalığı olan 18'ine valy replasmanı veya anuloplasti; sol (ithal mik-somalı bir hastaya tümör eksizyonu, bir aort di-seksiyonu yakasına Bentall presedürü ye septum de-fektli hastalarada defekt onarımı yapıldı. Erken mortalite 4 olgu ile %12.9 olarak belirlendi.

Akut pankreatit değişik etyolojik faktörlerin etkili olduğu basit pankreatik ödemden etraf dokulaı-da nekrozla seyreden ölümcül sonuçlara kadar de-ğişehilen retroperitoneal bir hadisedir. Bu çalışmada akut pankreatit nedeniyle kli-niğimize başvuran ve tedavi gören 28 hasta hak-kıııda tecrübelerimizi gözden geçirdik. 28 hastanın 1.5rinde safra taşı, 2'sinde alkol, 1 finde rinde pankreas başı CA vardı. 9 ta-nesinin sebebi bulunamadı. 6 hasta ex oldu, 3 has-tada perirenal ahse gelişti. 3 hastaya laparatomi yapıldı. Takiplerimiz prognostik kriterleri ile uygunluk gösterdi. Pankreatitin teşhisinde, ilaç ve antibiyotik te-davisinde gelişmelerin olmasına rağmen tedavi gi-rişimleri halen etyolojiye yönelik yapılmaktadır. Etyolojide sebebi bilinmeyen pankreatitlerin yoğunluğunu gittikçe artırdığına inanılmaktadır (1).

Unilateral sakroileiti taklit eden, akciğer ve be-yine metastaz yapan Ewing's sarkom olgusu su-nUM11.

Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi İlk ve Acil Yar-dım Anabilim Dalı 1995 yılı Eylül ayında ça-lışmaianna başlamıştır. 1 Eylül 1995 ile 31 Mart 1996 tarihleri arastnda Acil Servise 7349 hasta baş-vurmuştur. Başvuru nedenleri arasında ilk sırada trauma (%32.7) gelmektedir. Travmaların % 51' i trafik kazaları neticesinde meydana gelmiştir. Trav-ma kurbanlarının % 56' simi! 15-45 yaşları arasında bulunduğu görülmüştür. Acil Seı-vise başvuranlar günün saatlerine dağılımı incelendiğinde hastaların en çok gündüzleri 11.00 ile 13.00, akşamları 18.00- 21 .00 saatleri arasında başvurdukları anlaşılmıştir_ Türkiye' de Acil Tıp Uzmanlığı Eğitimi henüz emeklenıe dönemindedir. Acil Tıp Hekimlerinin gö-reve başlamasıyla birlikte Acil Servislerde sunulan hizmetin kalitesi artacaktır.