Selçuk Tıp Dergisi Arşiv

İlerlemiş tanı yöntemlerine rağmen ince barsak tümörlerinin teşhisi zordur ve genellikle tanı esnasında ilerlemiş olarak bulunurlar. Bu kanserler sinsi olarak seyreden karın ağrısı ve kilo kaybına veya kanama, obstrüksiyon ve perforasyon gibi cerrahi gerektiren acil durumları oluşturabilirler. Acil şartlarda cerrahi işlem uyguladığımız primer ince barsak tümörlü 29 hastanın kısa dönem sonuçlarını ve klinik deneyimlerimizi sunmayı amaçladık. Kliniğimizde 2005-2011 yılları arasında acil şartlarda ameliyat edilen 29 ince barsak tümörlü hastanın verileri retrospektif olarak incelendi. Hastaların demografik, klinik, radyolojik ve patolojik özellikleri araştırılan parametrelerdi. Hastaların 16’sı erkek, 13’ü kadın olup, yaş ortalamaları 62 (35- 80) idi. Tüm vakalar acil şartlarda ameliyat edildi. Vakaların 19’u da instestinal obstrüksiyon, 6’sında invajinasyon, 6’sında perforasyon ve 1’inde ise mezenterik iskemi saptandı. Tümör yerleşimi 14 hastada ileumda, 10 hastada jejunumda ve 5 hastada ise duodenum olarak saptandı. Patolojik tanı olarak en sık 7 olgu GİST ve 7 olgu adenokarsinomdu. İnce barsak rezeksiyonu ve anastomoz en sık uygulanan cerrahi işlemdi. Ameliyat sonrası dört hastada cerrahi alan infeksiyonu, üç hastada anastomoz kaçağı görüldü. Erken postoperatif dönemde beş hastada mortalite izlendi. İnce barsak tümörleri çok nadir olarak görülür. Bulgular spesifik değildir ve tanı sürecinde daha ileri yöntemlere gereksinim duyulmaktadır. Genellikle acil cerrahi tedavi gerektirecek klinik tablo oluşturmaktadır. Tedavinin başlama zamanı sağkalımı belirleyen önemli bir etkendir.

Laparoskopik cerrahide tek kesiden gerçekleştirilen ameliyat çeşitliliği hızla artmaktadır. Çalışmada tek kesiden laparoskopik apandektomi (TKLA) ve standart laparoskopik apandektomi (SLA) yapılan hastalar karşılaştırıldı. Bir ilçe devlet hastanesine başvuran ve laparoskopik apandektomi uygulanan toplam 31 hasta çalışmaya dahil edildi. On dokuz hastaya SLA, 12 hastaya ise TKLA yapıldı. Ameliyat süresi, hastanede kalma süresi, ağrı, oral gıda başlama zamanı ve komplikasyonlar karşılaştırıldı. Her iki gruptaki hastaların demografik verileri arasında fark saptanmadı. TKLA ve SLA grubunda sırasıyla ameliyat süresi (65.8-58.9dk p>0.05), hastanede kalma süresi (1.8- 1.3 gün p>0.05), oral gıda başlama zamanı (12-14 saat p>0.05) ve vizüel analog skala (VAS) ile gerçekleştirilen ağrı skorlamasında (2.8-2.6 p>0.05) fark tespit edilmedi. TKLA grubunda bir hastada (% 8.3), SLA grubunda iki hastada (% 5.2) cerrahi alan infeksiyonu gelişti. Tecrübeli merkezlerde TKLA, standart laparoskopik apendektomiye ciddi bir alternatif olabilir. Özel aletler gerektirmemesi nedeniyle laparoskopi yapılan her merkezde uygulanabilir.

Juvenil miyoklonik epilepsili hastalar ve sağlıklı bireylerde somatosensoriyel uyarılmış potansiyelleri ölçerek karşılaştırdık. Çalışmaya 30 jüvenil miyoklonik epilepsi hastası ve 30 sağlıklı birey dahil edildi. Sağ, sol median N19, P25 amplitüt ve latans değerlendirmesi yanı sıra sağ sol tibial P37, N45 amplitüt ve latansları incelendi. Sonuçlar anlamlı bulunmadı (p>0.05). Elde edilen bulgular bu konuda daha önce az sayıda yapılmış olan çalışmaları desteklemediğinden jüvenil miyoklonik epilepsili hastalarda somatosensorial uyarılmış potansiyellerlerle ilgili daha fazla araştırmaya ihtiyaç olduğu sonucuna varıldı.

Perkutan Endoskopik Gastrostomi (PEG), beslenme sorunlu hastalara uzun süreli enteral beslenme desteği için uygulanan minimal invaziv bir girişimdir. Bu çalışmamızda endoskopi ünitemizde PEG uygulanan hastaları ve sonuçlarını değerlendirmeyi amaçladık. Yöntem: Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel cerrahi kliniğinde Ocak 2010 - Aralık 2012 tarihleri arasında PEG yapılan 112 hastanın kayıtları retrospektif olarak incelendi. Endoskopi ünitesinde lidokain (Xylocaine®) ve midazolam (Dormicum®) ile sedatize edilen hastalara “Çekme tekniği” kullanılarak, 20 F ‘lik Abboth Flexiflo endoskopik gastrostomi tüpü uygulandı. PEG uygulanan hastalar; yaş, cinsiyet, endikasyon, girişimsel komplikasyonlar, port kenarında oluşan kaçak, periportal enfeksiyon ve mortalite yönünden incelendi. Hastaların 37’si (%33) bayan, 75’i (%67) erkekti. Yaş ortalaması 53±16,57 (min 28-mak 77) idi. Hastalarda değişik patolojiler sonucu beslenme problemi mevcuttu. Ortalama PEG beslenme süresi 180±74,84 (min 10- mak 295) gündü. PEG sonrası 4 (%3,5) hastada cilt altı enfeksiyonu, 5 (%4,4) hastada gastrointesinal intolerans, 6 (%5,3) hastada gastrostomi kenarından geçici kaçak gelişti. PEG, beslenme yetersizliği olan hastalarda enteral yolun basit, emniyetli ve etkili bir şekilde kullanılabilmesini sağlayan etkin bir yöntemdir.

Çalışmada 113 tıp öğrencisinin, anatomi pratik eğitiminde maketlerin ve kemiklerin resimlerinin, slaytlarda kullanılması ile ilgili görüşleri değerlendirilmiş ve bu slaytların anatomi pratik eğitimine etkilerinin değerlendirilmesi hakkındaki yorumlar toplanmıştır. Çalışma Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi’nde 2011-2012 yılları arasında Dönem 2 öğrencilerinde gerçekleştirildi. Çalışmaya katılan gönüllü öğrenciler 18-30 yaşları arasında idi. Öğrencilere açık uçlu 3 adet sorudan oluşan bir anket uygulandı. Elde edilen veriler SPSS programında değerlendirildi. Öğrencilerin ankette yer alan pratik ders slaytlarının olumlu, olumsuz ve geliştirilmesi yönündeki hazırlanmış 3 adet açık uçlu soruya verdikleri cevaplar gruplandırıldı, istatistiki açıdan önem dereceleri belirlendi. Öğrencilerin tamamı pratik ders slaytlarının, anatomi pratik eğitimine olumlu etki ettiğini bildirmişlerdir. Öğrencilerin %28’i olumsuz görüş belirtmezken, %16’sı geliştirilmesi yönünde herhangi bir görüş belirtmemişlerdir. Pratik ders slaytlarının konunun anlaşılmasına destek sağladığı fikrine erkek öğrencilerin %20,5’i, kızların ise % 1,8’i görüş bildirmişlerdir (p<0,001). Erkek öğrencilerin %15,4’ü pratik derslere katılıma gerek olmadığını düşünürken, kız öğrencilerin tamamı tam tersini düşünmektedirler. Erkek öğrencilerin tamamı kız öğrencilerin ise %19,1’i pratik ders slaytlarının geliştirilmesi gerektiğini, slaytların sonunda soru ve özet şeklinde bir kısmın bulunması görüşünü bildirmişlerdir. Anatomi pratik eğitiminde maket ve kemik resim slaytlarının kullanılmasının öğrenme sürecine olumlu katkı sağlayacağı ortaya çıkmıştır. Slayt kullanımının teknik, içerik ve çeşitlilik açısından geliştirilmesinin gerekliliği belirlenmiştir. Sonuç olarak, anatomi eğitim sürecinde daha iyiye ulaşmak için, öğrenci düşüncelerinin alınmasının, anatomi pratik eğitimine katkı sağlayabileceği belirlenmiştir.

Bu çalışmanın amacı sezaryen doğum yapan kadınların doğum yöntemleri hakkında deneyimlerini, yaptıkları doğum yönteminden ve aldıkları bakımdan memnuniyetlerini incelemektir. Bu araştırma sezaryen doğum yapan 140 kadın ile gerçekleştirilmiştir. Kadınların SDAMDÖ için önerilen kesme noktası puanı 146.5 olup, kadınların %48.6’sının memnuniyet düzeyi yüksek, %51.4’ünün memnuniyet düzeyi düşük bulunmuştur. Kadınların SDAMDÖ ölçek puan ortalaması 144.9±18.7 (min=90, max=105). SDAMDÖ ölçek puanın alt faktörleri incelendiğinde puan ortalamaları sağlık ekibinin anlayışı 20.1±3.4 (min=5, max=25); sezaryene hazırlık 7.9±1.9 (min=2 max=10); rahatlama 7.8±2.9 ( min=3 max=15); kararlara katılım ve bilgilendirme 28.2±6.9 (min=8 max=40), bebekle tanışma 7.4±3.9 (min=3 max=15), postpartum bakım 7.5±5.1 (min=7 max=30), hastane odası 10.5±3.1 (min=3 max=15), hastane olanakları 9.9±2.9 (min=3 max =15), mahremiyete saygı 15.1±3.7 (min=8 max=20), beklentilerin karşılanması 14.6±2.9 (min=8 max=20) olarak belirlenmiştir. Memnuniyet düzeyi ile kadınların tanıtıcı özellikleri arasındaki ilişki incelendiğinde; epidural anestezi ile sezaryen olan ve 26-30 yaş grubundaki kadınların doğum sonrası memnuniyet düzeyi yüksek bulunmuştur (p<0.05). Anne bakımı verirken hasta merkezli yaklaşım son derece önemli olup, gebelere antenatal dönemde doğum yöntemleri hakkında bilgi vermek, annelerin doğum yöntemleri hakkında yanlış fikirlerini ortaya çıkarıp, isteğe bağlı sezaryen oranlarını azaltmak son derece önemli olup aldıkları bakımın memnuniyetini de belirlemek hizmet kalitesinin arttırılmasında son derece önemlidir.

Gebelik esnasında, uterus endometriyumunda bir takım yapısal değişiklikler olur. Bu yapısal değişiklikler ekstraselüler matriks (ESM)’nin yıkımlanarak bozulması ve yeniden şekillenmesi ile karakterizedir. Uterus endometriyumunun yıkımlanarak yeniden şekillenmesi, başarılı bir implantasyon ve plasentasyon için oldukça önemlidir. Matriks metalloproteinazlar (MMPs), çeşitli ekstraselüler matriks ve bazal membran makromoleküllerinin yıkımlanmasını katalize eden bir grup Zn bağımlı enzimdir. MMP’ lerin aktiviteleri, aktive olmuş MMP’ler ve onların doku inhibitörleri olan Matriks metalloproteinazi (TIMP) arasındaki denge sonucunda gerçekleşir. Gebelikte MMP dağılımlarının belirlenmesine ilişkin yapılan çalışmalar, MMP ve TIMP’lerin gebeliğin erken dönemlerinde, özellikle blastosist implantasyonu esnasında ESM’in yıkımlanması ve yeniden yapılanması sürecinde ve trofoblast invazyonunda aktif rol oynadığını, bu nedenle de gebeliğin şekillenmesi ve devamında önemli olduğunu göstermektedir.

Böbrek nakli gerçekleştirilen hastalar yaşam sürelerinin uzaması ve normal yaşantılarına devam edebilmeleri nedeniyle herhangi bir cerrahi müdahaleyle karşı karşıya gelebilirler. Bu derlemede herhangi bir sebeple cerrahi geçirecek böbrek nakilli hastaların anestezi açısından yönetiminin özetlenmesi amaçlanmıştır.

Septorinoplasti ameliyatlarında sütür materyalleri kartilaj greft yerleştirmede ve nazal tip şekillendirmede sıklıkla kullanılmaktadır. Sütür materyallerine karşı yabancı cisim reaksiyonu görülebilmektedir. İdeal sütür materyalinin en önemli özelliklerinden birisi de doku reaksiyonuna neden olmaması gerekliliğidir. Operasyon bölgesinde gelişen inflamatuar reaksiyonun şiddeti, hastanın kişisel özellikleri dışında kullanılan sütür materyalinin cinsine bağlı olarak da değişir. Septorinoplastide kartilaj greft işlemlerinde ve sütür tekniklerinde polipropilen sıklıkla kullanılan sütür materyalidir. Polipropilen sütür materyaline bağlı bu reaksiyon nadir görülür. Bu çalışmada polipropilen sütür materyaline bağlı reaksiyon gelişen bir olgu sunuldu ve literatür bilgileri ışığında konu tartışıldı.

57 yaşında erkek hasta kliniğimize dahiliye yoğun bakım servisinden, 1 haftadır tedaviye dirençli plevral ampiyem ön tanısı ile septik durumda alındı. Hasta 13 yıldır tip 2 diyabet hastası ve son 2 yıldır insülin kullanmakta olup, son 10 gündür solunum sıkıntısı, sağ yan ağrısı, ateş ve regüle olmayan bir kan şekeri profili mevcuttu. Hastanın tansiyonu 85/60 mmHg, nabzı 120/dk, laboratuar tetkiklerinde beyaz küresi: 23.000 mm3, kan şekeri 470gr/dl idi. Çekilen akciğer grafisi ve bilgisayarlı toraks tomografisinde sağ posterior mediastende ekstraplevral hava sıvı seviyesi veren abse rapor edildi. Torasentez neticesi pürülan mayii gelen hastaya sıvının en rahat geldiği sağ skapula altından 28 nolu göğüs tüpü kondu, 1700 cc pürülan mayi alındı ve hastanın klinik durumunda dramatik düzelme gözlendi. Kan şekerleri regüle oldu, her gün 300 cc rifosinli mayi ile poş yıkandı. 10 günde pet altı takip yapıldı ve birinci ayın sonunda kliniği tamamen düzeldi. Bu olgu sunumu akciğer absesinin nadir görüldüğü posterior mediastende oluşu ve sadece göğüs tüpü ile tedavi edilebilmesi nedeniyle yapıldı.

Nedeni bilinmeyen ateş (NBA), üç haftadan beri devam eden, 38.3ºC’ nin üzerinde seyreden ve hastanın yatışıyla birlikte yapılan bir haftalık incelemelerde etiyolojinin aydınlatılamadığı ateş olarak tanımlanır. NBA’lı hastaların değerlendirilmesi komplekstir çünkü etiyolojide birçok neden bulunmakta ve literatüre her geçen gün yeni sebepler eklenmektedir. 24 yaşında erkek hastanın NBA ve karın ağrısı nedeniyle yapılan kontrastlı bilgisayarlı tomografi incelemesinde portal ven ve süperior mezenterik vende trombüs görüldü. Trombüs etiyolojisi araştırıldığında Metiltetrahidrofolat redüktaz C677T (MTFHR-C677T) gen polimorfizmi saptandı. Hastanın verilen Clexane 0,8 ml 2x1 tedavisinin 5. gününde ateşlerinin düşme eğilimine girdiği, karın ağrısının azaldığı, eş zamanlı takip doppler ultrasonografisinde trombüs görünümünde kısmen regresyon olduğu görüldü. Biz bu makalede NBA’ in nadir bir sebebi olan ve literatürde rastlamadığımız MTFHR-C677T gen polimorfizminin eşlik ettiği portal ve süperior mezenterik ven trombüsünün klinik ve radyolojik görüntüleme bulgularını sunmayı amaçladık..

Bening veya malign nedenlere bağlı özofagus obstruksiyonlarının palyasyonunda, özofagus stentleri etkili bir şekilde uygulanmaktadır. Üst servikal özofagus darlıklarında stent yerleştirilmesi, boynunda sürekli yabancı cisim hissi nedeniyle hastaya endişe ve rahatsızlık veren özel zorluklar içerir. Ayrıca, endoskopist proksimal stent sınırını düzgün ayarlaması için üstün beceride olması gerekir. Biz postoperatif bening darlıkta, kendiliğinden genişleyebilen metalik stent ile üst servikal darlığın stentlenmesine ait deneyimimizi sunuyoruz. Disfaji kaybolmuş ve endoprotez iyi tolere edilmiştir

Transplantasyon sonrası Nt. N (nativ nefrektomi) sık uygulanan bir işlem değildir. Çünkü böbreklerin organizmada önemli endokrin fonksiyonları vardır. Bu nedenle transplantasyon sonrasında nativ böbrekler yerinde bırakılmaktadır. Kırk sekiz yaşında bayan hasta; karın ağrısı, bulantı, kusma ve ateş yakınmalarıyla acil servise başvurmuş. Hastanın özgeçmişinden yaklaşık 30 ay önce kadeverik böbrek nakli geçirdiği öğrenildi. Fizik muayenede tüm karında yaygın hassasiyet ve rebaund tespit edildi. İdrar sedimentinde bol lökosit ve eritrosit vardı. Sıvı replasmanı ve uygun antibiyoterapiye rağmen sepsis bulguları gerilemeyen hasta opere edildi. Hastaya orta hat insizyondan iki taraflı Nt. N yapıldı. İki taraflı Nt. N nadir uygulanan bir operasyondur. Bu olguda tekrarlayan nativ böbrek enfeksiyonu nedeniyle gelişen sepsis ve akut batın tablosu iki taraflı Nt. N başarılı bir şekilde tedavi edilmiştir. Ancak bu olgunun sık tekrarlayan böbrek enfeksiyonları olması nedeniyle sepsis ve akut batın tablosu gelişmeden önce daha iyi şartlarda Nt. N yapılması gerektiğini düşünüyoruz. Bu şekilde morbidite ve mortalitenin azalacağı ve transplante böbreğin daha uzun ömürlü olacağını düşünüyoruz.