Selçuk Tıp Dergisi Arşiv

Dupuytren hastalığı palmar aponöroz ve digital uzantılarının band, nodul, kontraktür ve tendon benzeri band oluşumuyla sonuçlanan parmak ve avuç içi fasyasında ortaya çıkan benign proliferatif bir hastalıktır. Pnomotik turnike, kansız ortam sağlayarak cerrahi girişimleri kolaylaştırması, transfüzyon ihtiyacını sınırlaması ve ameliyat süresini kısaltması gibi avantajları nedeniyle üst ekstremite cerrahisinde sıklıkla kullanılır. Turnike, cerraha kolaylık sağlasa da uzun süreli veya uygunsuz basınçlı kullanımında reperfüzyon hasarı ve sinir hasarı ortaya çıkabilir. Bu çalışmada dupuytren cerrahisinden sonra ortaya çıkan komplikasyonların önlenmesinde pnömotik manşon kullanımının etkisi araştırıldı. 2010-2013 yılları arasında dupuytren kontraktürü nedeniyle opere edilen 28 hasta retrospektif incelendi. Hastalar grup 1: manşon uygulanan, grup 2: manşon uygulanmayan hastalar olmak üzere iki gruba ayrıldı. Gruplardaki hastalar predispozan faktörler, aile hikayesi, komplikasyonlar, cerrahi süre ve yara iyileşmesi açısından karşılaştırıldı. Dupuytren hastalığında tedavide amaç palmar fasyanın çıkarılması olup, temel tedavi cerrahidir. Dupuytren cerrahisinde turnike kullanımının cerrahi güvenlik sağladığı ileri sürülse de yaptığımız çalışmada istatistiksel bir fark ortaya konulamadı. Bunun sebebi, komplikasyonların düşük olmasında turnike kullanımı kadar cerrahın dikkat ve tecrübesinin de rol oynaması olabilir.

Bu araştırma, tek kullanımlık ve çok kullanımlık cerrahi örtülerin tıbbi atık ve yıkama maliyetinin karşılaştırılması amacıyla gerçekleştirildi. Tanımlayıcı tipteki araştırmanın örneklemini bir eğitim ve araştırma hastanesindeki izlenen 304 vaka oluşturdu. Veriler “cerrahi örtüler izlem formu” kullanılarak toplandı. Ameliyathanenin çalışma düzenine müdahale edilmedi ve vaka seçimi rastgele yapıldı. Her iki örtü grubu da, örneklem grubundaki tüm ameliyatlarda eşit sayıda kullanıldı ve araştırmacılar tarafında izlendi. Araştırmanın yapılabilmesi için Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Etik Kurulu ve Konya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Eğitim Planlama ve Koordinasyon Kurulundan yazılı izinler alındı. Veriler sayı, yüzde, ortalama ve standart sapma ile özetlendi, analizde t ve ANOVA testleri kullanıldı. Tek kullanımlık örtülerin maliyetini tıbbi atık ve malzemenin alınmasındaki maliyet oluşturmaktadır. Çok kullanımlık örtülerde ise kullanılan örtülerin yıkama, sterilizasyon maliyeti, maliyeti oluşturan başlıklardır. Çok kullanımlık örtülerin maliyetinin daha fazla olduğu tespit edilmiştir. Tek kullanımlık örtülerin çok kullanımlık örtülere göre maliyeti daha düşüktür.

Bu çalışmada, Ahi Evran Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ndeki (AEÜEAH) Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği’ne Başvuran Hastaların tercih ettikleri Kontraseptif Yöntemler ve bu hizmeti alan kadınların demografik özelliklerinin incelenmesi amaçlandı. Çalışmada Mayıs 2012-Mayıs 2013 tarihleri arasında aile planlaması hizmeti almak için başvuran 904 olgunun kayıtları retrospektif olarak incelendi. Verilerin istatistiksel analizinde yüzde, ortalama ve ki-kare testi kullanılmıştır. Bulgulara göre kadınların en yüksek sıklıkta tercih ettikleri yöntem %57.7 ile rahim içi araç olmuştur. Rahim içi aracı sırasıyla, kondom (%23.1) ve oral kontraseptif (%12.2) izlemiştir. Kadınların %7.0’ı ise hiçbir yöntemi tercih etmemiştir. Kadınların yaş, öğrenim durumu ve yaşadığı yerleşim biriminden bağımsız olarak modern yöntemlerden en çok RİA’yı kullandıkları bulunmuştur. Ancak yaş ilerledikçe oral kontraseptif kullanım sıklıklarının azaldığı saptanmıştır (p<0.05). Bu bulgular doğrultusunda kadınlara daha etkili aile planlaması hizmetleri verilmesi ve kadınların modern konraseptif yöntemler konusunda bilinçlendirilmesi önem taşımaktadır

Serebral Venöz Trombozu beynin arteryel hastalıklarına oranla nadir görülür, tanı ancak görüntüleme tetkikleriyle ortaya konabilir ve morbiditesi oldukça yüksektir. Serebral ven trombozu primer veya sekonder olarak hiperkoagülabilite yaratan durumlara bağlı olarak gelişebilir. Farklı klinik tablolarla karşımıza çıkabilir. Kliniğimizde 2009-2013 arasında takip edilmiş SVT’lu hastaları etyolojik, topoğrafik, başvuru, klinik özelliklerini ve prognozunu retrospektif olarak inceledik. 33 SVT hastasının demografik özellikleri, başlangıç süreleri, semptomları ve bulguları, etyolojik faktörleri, nöroradyolojik bulguları ve tedavileri incelendi. Otuz üç hastanın (24 kadın, 9 erkek) SVT tanısı ile takip edildiği ve yaş ortalamalarının 33.4 (24-58 yaş) olduğu saptandı. En sık gözlenen belirtiler baş ağrısı (%81.8) ve bulantı (%48.4) idi. Fokal nörolojik defisit %36.3, bilinç değişikliği ise olguların %6.06’sında gözlendi. Beyin MR venografi incelemelerinde 16 olguda tek sinüs tutulumu, 17 olguda birden fazla sinüs tutulumu izlendi. Etiyolojik nedenler arasında, genetik ve edinsel koagulopatiler, vaskülitler ve hormonal değişiklikleri saptandı. Tüm hastalara antikoagulan tedavi uygulandı. 2 hastada mortalite gözlendi. SVT olgularında oldukça farklı etiyolojik nedenlerin var olduğu, erken tanı ve tedavi ile mortalite ve ağır özürlülük riskinin azaltılabildiği sonucuna varıldı.

Sigara bırakma döneminde çeşitli yöntemler kullanılmaktadır. Bu çalışmada, sigara içmeyi bırakmış kişilerde ve bırakmayı deneyip halen içenlerde sigarayı bırakma girişimlerinde başvurdukları metotların ve sigara bırakma döneminde karşılaştıkları sıkıntıların karşılaştırılması amaçlanmaktadır. Tanımlayıcı tipteki bu çalışma 2007 yılında Konya il merkezinde bulunan 5 sağlık ocağına başvuran 157 kişi ile yapıldı. Verilerin değerlendirilmesinde T testi ve MannWhitney U testi kullanıldı. Çalışmaya katılanların 66 (%42)’sı sigarayı bırakmış, 91 (%58)’i ise bırakmayı denemiş fakat halen sigara içen kişilerdi. Sigarayı bırakanları %18’i, bırakmayı deneyip halen içenlerin ise 6.6’sı sigara bıraktıkları dönemde profesyonel yardım almıştır (p=0.03). sigarayı bırakmış kişilerin %27.3’ü, bırakmayı deneyip halen içenlerde ise %10.6’sı bu dönemde herhangi bir yöntem kullandığını belirtmiştir (p=0.008). Sigarayı bırakma döneminde profesyonel destek almak ve herhangi bir yöntem kullanmak sigarayı bırakmaya yardımcı olmaktadır.

Bu çalışmada Primer Sjögren Sendromu hastalarında (pSS) iskemik modifiye albümin (İMA) düzeyleri ve Karotis intima media kalınlığını (KIMK) belirlemeyi ve İMA düzeyleri ile inflamatuvar parametreler ve ateroskleroz arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık. Çalışmaya 20 pSS hastası ve 20 sağlıklı kontrol alındı. Klinik ve laboratuvar değerlendirmede eritrosit sedimentasyon hızı (ESH), C-reaktif prrotein (CRP), vizüel analog skalası (VAS)- ağız ve VAS-göz kuruluğu parametrelerinden yararlanıldı. Çalışmaya katılanların tamamı kadındı. Katılımcıların yaş ortalaması 46.6±9.1 yıl idi . Primer SS hastalarının yaş ortalaması 47.1±7.7 yıl, kontrol grubunun yaş ortalaması 46.1±10 yıldı. Primer SS hastalarının ortalama hastalık süresi 5.8±4.4 yıl idi. Hasta ve kontrol grupları arasında İMA değerleri karşılaştırıldığında istatistiksel anlamlı bir fark bulunmadı (Sırasıyla 506.4±52.8 AbsU vs 482.7±34.7 AbsU; p=0.101) ve klinik parametreler arasındaki ilişki incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon saptanmadı. Karotis intima media kalınlığının hasta grubunda kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptandı (Sırasıyla 0.70±0.13 mm vs 0.61±0.09 mm; p= 0.016). Karotis intima media kalınlığı ile klinik parametreler arasındaki ilişki incelendiğinde KIMK ile yaş (r=0.700, p<0.001) ve ESH (r=0.312, p=0.05) arasında pozitif yönlü istatistiksel olarak anlamlı bir korelasyon saptandı. Sonuç olarak çalışmamızda İMA değerlerinin normal, KIMK değerlerinin ise yüksek olduğu ve her ikisi arasında herhangi bir ilişki olmadığı gösterilmiştir. Karotis intima media kalınlığının yüksek olması, kardiyovasküler risk faktörlerine sahip olmayan pSS hastalarında kardiyovasküler hastalıkların habercisi olabilir. Primer SS hastalarında İMA düzeylerini değerlendirmek için daha fazla klinik çalışmaya ihtiyaç vardır.

Yağ dokusunun artışı ile insulin direnci oluşması ve Tip 2 diabetes mellitus (T2DM) gelişimi arasında yakın ilişki olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada diyabet tanısı olan hastalarda boyun çevresi (BÇ), bel çevresi ve ayak bileği çevresinin (ABÇ) kesim nokta değerini belirlemek amaçlanmıştır. Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Endokrinoloji Kliniğine son 6 ayda başvuran 264 T2DM’li hasta çalışmaya dahil edildi. Bu hastaların boy, vücut ağırlığı, bel çevresi, BÇ ve ABÇ ölçüldü. Ayrıca metabolik sendromu olmayan, normal vücut ağırlığındaki 80 gönüllüden aynı antropometrik ölçümler yapılarak not edildi. ROC Curve yöntemi ile yapılan analizde kadınlarda bel çevresi kesim değeri 87.5cm (sensitivite %87-spesifite %89.6), BÇ kesim değeri 33.5 cm (sensitivite %87-spesifite %85), ABÇ kesim değeri 21.2 cm (sensitivite %76-spesifite %89), erkeklerdeki değerleri; sırasıyla 90.5 cm (sensitivite %84-spesifite %77), 36.1cm (sensitivite %84-spesifite %77), 22.5 cm (sensitivite %76-spesifite %78) olarak belirlendi. Klinikte kolaylıkla kullanılabilecek bel çevresi, BÇ ve ABÇ ölçümleri riskli hastaları belirlemede diyabet taraması açısından yardımcı olabilir.

Hepatosellüler karsinom (HCC) çoğunlukla viral hepatit sonrası oluşan bir durumdur. HCC karaciğer parankiminde geç dönemde siroz gelişiminden displastik nodül gelişimine ve erken evre kanser oluşumuna kadar farklı antitelere neden olabilmektedir. Ancak tümör çapının yaklaşık 2 cm olduğu olgularda ve vasküler invazyonu gelişmeden küratif tedavi mümkün olabilmektedir. Karaciğer fonksiyonlarının yetersiz olması, vasküler invazyon ve metastaz nedeniyle cerrahi tedavinin olası olmadığı hastalarda tümör gelişimini durdurmak amacıyla perkütan radyofrekans ablasyon ve transarteriyel kemoembolizasyon gibi cerrahi olmayan tedavi yöntemleri kullanılmaktadır.

Yanıklar, yol açtıkları mortalite ve morbidite nedeni ile toplumlar için büyük bir problem teşkil etmektedir. Yanık hastasının hemşirelik yönetimi; hasta ve ailelerinin psikolojik destek ve tıbbi bakımını içerir. Hastalarının optimal bakımı multi disipliner bir ekip yaklaşımı gerektirir ve hemşireler tüm hasta bakım faaliyetlerinin koordinatörüdür. Bu derleme, yanıklı hastada hemşirelik sürecinin önemine ilişkin yayınlanmış makaleler ve hemşirelik tanı örneklerini içermektedir.

Ektopik testisler, inguinal kanalın skrotuma yakın yerinde, penis kökünde, perinede, karın ön duvarında veya orta hatta yerleşebilir. Testis gelişimi ve inmesi endokrin, parakrin, büyüme ve gelişmenin yanında mekanik faktörlerinde etkili olduğu karmaşık bir yapıya bağlıdır. Biz çift taraflı ektopik perineal olguyu sunduk. Olgu 6 aylıkken opere edildi, 6 ay normal boyut ve yerleşimli olarak takip edildi. Bu raporda cerrahi olarak tedavi edilen çok az rastlanan çift taraflı perineal testisli yenidoğan olgu sunulmuştur.

Her geçen gün sıklığı artan ameliyathane dışı anestezi uygulamaları arasında en çok karşılaşılan gastrointestinal işlemlerdir. Ancak pediatrik vakalara daha az rastlanmaktadır. Ameliyathane dışı anestezi uygulamaları özellikle çocuk vakalarda daha zordur ve bundan dolayı bu konuda yayınlanan kılavuzların kullanılması önem arz etmektedir. Bu makalede endoskopik retrograd kolanjiopankreatografi uygulanacak pediatrik hastadaki anestezi deneyimimiz literatür taraması eşliğinde sunulmuştur.

Konjenital diyafragma hernisi (KDH) tanısı sıklıkla rutin gebelik bakımı sırasında prenatal ultrasonla konulur. Doğumdan sonra, KDH olan bir bebeğin solunum semptomlarının şiddeti pulmoner hipoplazinin derecesine bağlıdır. Etkilenen bebeklerin çoğunda doğumdan sonra ilk 24 saat içerisinde solunum sıkıntısı gelişir. Bununla birlikte, bazı bebekler defektin şiddetine bağlı olarak daha geç bulgu verir. Defektler daha yaygın olarak sol taraftadır ve sağ yerleşimli olanlarda sol yerleşimli olanlara göre prognozun daha kötü olduğu rapor edilmiştir. Biz burada, yaşamın ikinci haftasında solunum sıkıntısı gelişen ve karaciğer sağ lobu, barsak ve böbreği içine kapsayan sağ yerleşimli diyafragma hernisi tanısı alan bir yenidoğan bebek vakasını rapor ettik.

Konjenital Faktör VII eksikliği otozomal ressesif geçiş gösteren, toplumda ortalama 1/300.000 ile 1/500.000 arasındaki sıklıkta karşılaşılan nadir bir koagülasyon bozukluğudur. Bütün konjenital kanama bozukluklarının %0,5’ini oluşturmaktadır. Faktör 7 eksikliği, konjenital faktör eksiklikleri içerisinde Faktör 8, faktör 9 ve Von Willebrand Faktör eksikliklerinden sonra dördüncü sırada gelmektedir. Erkek ve kadınlar eşit olarak etkilenmektedir. Hastaların önemli bir kısmı ileri yaşlara kadar asemptomatik olup, genellikle tesadüfen yapılan tetkiklerinde kanama parametrelerinden sadece PT’nin uzun olup, APTT’nin normal olması nedeniyle araştrılarak tanı almışlardır. Kanama profilaksisi ya da tedavisinde taze donmuş plazma (TDP)’nın yanı sıra, protrombin kompleks konsantreleri (PCC), plazma derived faktör 7 (pdF7) ve rekombinant aktive Faktör 7 (rF7a) konsantreleri kullanılmaktadır. Bu olgu sunumunda, ilk gebeliği sorunsuz bir şekilde vajinal doğumla sonuçlanan, fakat ikinci gebeliğinde tesadüfen faktör 7 eksikliği saptanan ve miada kadar problemsiz olarak gelen bir gebenin sezaryen operasyonuna rekombinant aktive Faktör 7 (rF7a) ile hazırlanması ve postoperatif yönetimi sunulmaktadır.

Testiküler adrenal rest tümör (TART), konjenital adrenal hiperplazi öyküsü olan erkek hastalarda görülen benign testis tümörüdür. Sıklıkla bilateral yerleşimlidir. İnfertiliteye sebep olabilir. Ayırıcı tanıda, leydig ve sertoli hücreli tümörler, seminom ve diğer germ hücreli tümörler yer alır. Ultrasonografi ve manyetik rezonans görüntüleme, TART tanısında kullanılan radyolojik görüntüleme yöntemleridir. Bu yazıda TART’ın klinik özellikleri, radyolojik görüntüleme bulguları ve ayırıcı tanısı sunulmuştur.