Jinekolojik Kanser Cerrahisi Geçiren Hastalarda Postoperatif İleus İnsidansı ve Risk Faktörleri

Giriş: Postoperatif dönemde görülen paralitik ileus, hastaların oral alıma geçişini geciktirerek taburculuk süresinin uzamasına, hasta memnuniyetinin azalmasına ve hastanede yatış maliyetlerinin artmasına neden olmaktadır. Bu çalışmada, jinekolojik kanser cerrahisi geçiren hasta grubunda postoperatif ileus insidansının belirlenmesi ve bu duruma etki eden temel risk faktörlerinin ortaya konması amaçlanmıştır.
Gereçler ve Yöntem: Bu retrospektif kohort çalışma, İzmir Şehir Hastanesi Jinekolojik Onkoloji Kliniğinde 15.10.2023–15.10.2024 tarihleri arasında opere edilen 240 jinekolojik onkoloji hastasının verilerine dayanmaktadır. Postoperatif ileus gelişen ve gelişmeyen hastalar demografik, operasyonel ve klinik değişkenler açısından karşılaştırılmıştır.
Bulgular: Postoperatif ileus insidansı %11,3 olarak saptanmıştır. Asit varlığı, ileus gelişen hastalarda %48,1 oranında izlenmiş ve gelişmeyen gruba kıyasla anlamlı şekilde yüksek bulunmuştur (p<0,001). Asit hacmi 500 ml'nin üzerinde olan olgularda ileus riski artmıştır (p=0,003). İnsizyon tipi ile ileus gelişimi arasında anlamlı ilişki gözlenmiş, supraumbilikal + subumbilikal insizyon yapılan hastalarda ileus oranı daha yüksek bulunmuştur (p<0,001). Transfüzyon uygulanan hastalarda ileus gelişme oranı %63,0 iken, transfüzyon yapılmayan grupta bu oran %12,2'dir (p<0,001). Ek analjezik kullanımı ileus gelişen hastalarda %59,3 oranında olup anlamlı düzeyde yüksektir (p<0,001). Diyabet ve hipertansiyon gibi komorbid hastalıklarla ileus gelişimi arasında anlamlı fark saptanmamıştır. Yeniden hastaneye yatış oranı, ileus gelişen grupta anlamlı şekilde yüksektir (p=0,024).
Sonuç: Jinekolojik onkolojik cerrahi geçiren hastalarda asit varlığı, insizyon tipi, transfüzyon gereksinimi ve ek analjezik kullanımı postoperatif ileus gelişimi ile anlamlı ilişkili bulunmuştur. Bu risk faktörlerinin ameliyat öncesi dönemde değerlendirilmesi, yüksek riskli hastaların tanımlanmasına ve bireyselleştirilmiş cerrahi planlamaya katkı sağlayabilir. Ayrıca, bu verilerin perioperatif yönetim protokollerine entegre edilmesiyle postoperatif komplikasyonların azaltılması ve hasta iyilik halinin artırılması mümkün olabilir.
Anahtar Kelimeler: Analjezi, Asit, İleus, Kanser Cerrahisi, Transfüzyon